خانه » مجله تخصصی خودروهای فونیکس و ام وی ام » استاندارد NEDC چیست و چطور میزان پیدایش خودرو را محاسبه میکند؟
Peyman Panjepoor
استاندارد NEDC چیست و چطور میزان پیدایش خودرو را محاسبه میکند؟
استاندارد NEDC یا چرخه رانندگی جدید اروپایی (New European Driving Cycle) یک روش ارزیابی رسمی برای سنجش عملکرد خودروها، بهویژه میزان پیمایش و مصرف سوخت آنها، محسوب میشود. این استاندارد که در دهههای گذشته توسعه یافته، بهعنوان معیاری کلیدی در صنعت خودروسازی اروپا برای تخمین کارایی وسایل نقلیه به کار میرود. متخصصان از این روش برای محاسبه فاصلهای که یک خودرو با یک مخزن سوخت یا شارژ کامل باتری طی میکند، بهره میبرند. طراحی این چرخه با هدف شبیهسازی شرایط رانندگی واقعی صورت گرفته، اما محدودیتهایی نیز در دقت آن وجود دارد. این مقاله به بررسی ساختار NEDC، نحوه محاسبه پیمایش خودرو و جنبههای فنی مرتبط با آن میپردازد.
با اتو مگ همراه باشید
تاریخچه و هدف استاندارد NEDC
تدوین استاندارد NEDC در دهه 1970 آغاز شد تا مرجعی یکپارچه برای مقایسه عملکرد خودروها ارائه دهد. این چرخه ابتدا برای خودروهای بنزینی و دیزلی طراحی شد، اما بعدها برای خودروهای الکتریکی و هیبریدی نیز تطبیق یافت. هدف اصلی آن، ایجاد شرایط آزمایش استاندارد برای اندازهگیری مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانهای است. این روش به تولیدکنندگان امکان میدهد تا کارایی محصولات خود را بهصورت قابلاعتماد نمایش دهند. سازمانهای نظارتی نیز از این دادهها برای وضع قوانین زیستمحیطی استفاده میکنند. سادگی و تکرارپذیری، دو ویژگی برجسته این استاندارد به شمار میروند.
ساختار چرخه رانندگی NEDC
چرخه NEDC از دو بخش اصلی تشکیل میشود: فاز شهری و فاز برونشهری. فاز شهری شامل چهار زیرچرخه است که هر یک 195 ثانیه طول میکشد و سرعت متوسط را در حدود 19 کیلومتر بر ساعت نگه میدارد. این بخش شتابگیریها و توقفهای مکرر را شبیهسازی میکند. فاز برونشهری، که 400 ثانیه ادامه دارد، سرعت را تا 120 کیلومتر بر ساعت افزایش میدهد و رانندگی در جادههای باز را بازسازی میکند. مجموع زمان این آزمایش 1180 ثانیه است و مسافتی حدود 11 کیلومتر را پوشش میدهد. این ساختار منظم، امکان مقایسه دقیق بین خودروها را فراهم میآورد.
نحوه محاسبه پیمایش در NEDC
محاسبه پیمایش خودرو در استاندارد NEDC فرآیندی دقیق و چندمرحلهای را دنبال میکند. ابتدا، خودرو در شرایط کنترلشده آزمایشگاهی قرار میگیرد و دما بین 20 تا 30 درجه سانتیگراد تنظیم میشود. برای خودروهای احتراقی، مقدار سوخت مصرفشده طی چرخه اندازهگیری میشود و سپس با ظرفیت مخزن سوخت مقایسه میگردد. در خودروهای الکتریکی، میزان انرژی مصرفی باتری محاسبه میشود و با ظرفیت کل باتری سنجیده میشود. فرمول پایه این محاسبه، تقسیم انرژی کل بر مصرف انرژی در هر کیلومتر است. نتیجه، عددی تئوری برای پیمایش خودرو ارائه میدهد.
ابزارها و شرایط آزمایش
آزمایش NEDC روی دینامومتر انجام میشود که چرخهای خودرو را در حالت ثابت نگه میدارد. این دستگاه مقاومت جاده و وزن خودرو را شبیهسازی میکند. تهویه هوا، سیستمهای گرمایشی و سایر تجهیزات برقی خاموش میمانند تا تأثیر آنها بر مصرف انرژی حذف شود. تکنسینها سرعت و شتاب را دقیقاً مطابق الگوی چرخه تنظیم میکنند. این شرایط استاندارد، اطمینان میدهد که نتایج تحت تأثیر عوامل خارجی قرار نمیگیرند. دقت در اجرای این مراحل، اعتبار دادههای بهدستآمده را تضمین میکند.
محدودیتها و انتقادات به NEDC
استاندارد NEDC با وجود کاربرد گسترده، نقاط ضعفی نیز دارد. این چرخه شرایط رانندگی واقعی را بهطور کامل بازتاب نمیدهد، زیرا شتابگیریها و سرعتها بیش از حد سادهسازی شدهاند. متناسب با الگوی آزمایش، مصرف انرژی در دنیای واقعی اغلب بالاتر از ارقام اعلامشده است. همچنین، عدم توجه به عوامل محیطی مانند دمای پایین یا ترافیک سنگین، دقت نتایج را کاهش میدهد. کارشناسان معتقدند این روش برای خودروهای الکتریکی کمتر قابلاعتماد است، زیرا رفتار باتری در شرایط متغیر را نادیده میگیرد. این انتقادات، زمینهساز توسعه استانداردهای جدیدتر شده است.
مقایسه با استاندارد WLTP
استاندارد WLTP (Worldwide Harmonized Light Vehicles Test Procedure) بهعنوان جایگزینی مدرن برای NEDC معرفی شد. این روش، چرخههای رانندگی پیچیدهتری را شامل میشود و شتابگیریها و سرعتهای متغیر را بهتر شبیهسازی میکند. برخلاف NEDC، استاندارد WLTP شرایط واقعیتری را در نظر میگیرد و مسافت طولانیتری را آزمایش میکند. نتایج آن معمولاً پیمایش کمتری را نسبت به NEDC نشان میدهند، که این امر به شفافیت بیشتر برای مصرفکنندگان کمک میکند. با این حال، NEDC همچنان در برخی مناطق و اسناد رسمی کاربرد دارد.
کاربرد پیمایش محاسبهشده در صنعت
دادههای حاصل از NEDC نقش مهمی در بازاریابی خودروها ایفا میکنند. شرکتها از این ارقام برای تبلیغ کارایی محصولات خود استفاده میکنند و مشتریان بر اساس آنها تصمیمگیری میکنند. نهادهای دولتی نیز این اطلاعات را برای تنظیم مالیات و مشوقهای زیستمحیطی به کار میبرند. علاوه بر این، مهندسان از نتایج برای بهینهسازی طراحی موتور و سیستمهای انتقال قدرت بهره میگیرند. این دادهها، بهرغم محدودیتها، مبنایی برای پیشرفت فناوری خودروسازی فراهم میآورند.
جمع بندی
استاندارد NEDC، بهعنوان ابزاری کلیدی در سنجش پیمایش و کارایی خودروها، سالها در صنعت خودروسازی نقش داشته است. این روش با ساختار مشخص و قابلتکرار خود، امکان مقایسه عادلانه بین محصولات را فراهم میکند. با این حال، محدودیتهای آن در بازتاب شرایط واقعی، ضرورت جایگزینی با استانداردهای جدید را آشکار میسازد. درک دقیق نحوه عملکرد NEDC به مهندسان، سیاستگذاران و مصرفکنندگان کمک میکند تا تصمیمات آگاهانهتری اتخاذ کنند. این استاندارد، اگرچه در حال کمرنگ شدن است، پایهای برای پیشرفتهای آینده در این حوزه باقی میماند.



